Masowe szczepienia przeciwko śwince zalecane są w krajach, w których istnieje wysoki stopień zachorowalności. W tego typu krajach zaleca się stosowanie szczepionek skojarzonych, które jednocześnie będą zapobiegać śwince, odrze i różyczce. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia szczepienia przeciw śwince powinny dotyczyć także dorosłych, którzy znajdują się w grupie wysokiego ryzyka. W szczególności dotyczy to pracowników służby zdrowia. Wielu ekspertów uważa, że świnkę można całkowicie wyeliminować, jednak wiąże się to ze spełnieniem podstawowych warunków.

Jednym z nich jest wysoki stopień zaszczepienia społeczeństwa, który powinien wynosić ok. 90%. Pierwszą szczepionkę należy podać noworodkom do 18 miesiąca życia. W niektórych przypadkach istnieje konieczność podania drugiej dawki. Taka możliwość dotyczy tych krajów, w których współczynnik zaszczepienia przeciw tej chorobie jest stosunkowo niski.

Obecnie dostępne szczepionki przeciw śwince różnią się m.in. immunogennością. Wybór konkretnej szczepionki zależy od poszczególnych czynników. Jest to np.

epidemiologia oraz koszty szczepień. Szczepionka przeciw śwince nie powoduje poważniejszych niepożądanych działań. Z dotychczasowych doniesień do skutków ubocznych należy zaliczyć m.in. zapalenie ślinianek, podwyższoną temperaturę ciała.

Szczepionka nie może być podawana osobom, u których stwierdzono nadwrażliwość na składniki szczepionki. Nie zaleca się szczepić kobiet w ciąży, chociaż nie ma jednoznacznych doniesień, że mogłoby to zaszkodzić płodowi.

Skomentuj Gołąbek Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *