Szczepienia na błonicę

Błonica jest uznawana za ciężką chorobę zakaźną. Jej przebieg ma ostry charakter, a zarazić można się stosunkowo łatwo – drogą kropelkową lub przy bezpośrednim kontakcie z osobą zarażoną bądź nosicielem błonicy. Błonica najczęściej atakuje gardło – to tu gromadzą się bakterię. Ucierpieć mogą także migdałki i krtań. Specyfika działania drobnoustrojów polega na tym, że wywołują one martwice tkanek, w wyniku czego powstają tzw. błony rzekome, widoczne jako szary albo czarny nalot. Na tym nie koniec niszczących działań bakterii błonicy (tzw. maczugowców błonicy).

Wydzielają one trującą substancję, która wpływa negatywnie na wiele narządów. Może uszkodzić mięsień sercowy, cewki nerkowe, a nawet układ nerwowy. W naszym kraju dostępnych jest kilka rodzajów szczepionek przeciwdziałających błonicy. Znajdziemy wśród nic zarówno szczepionki monowalentne, jak i wieloskładnikowe oraz tzw. szczepionki skojarzone. Wśród tych pierwszych znajdują się szczepionki przeznaczone dla wszystkich grup wiekowych pacjentów, aczkolwiek dawka substancji czynnej wykorzystywana w przypadku osób dorosłych różni się wielkością od dawki zawartej w szczepionce dla dzieci i młodzieży. Niemniej jednak jednoskładnikową szczepionkę wykorzystuje się wtedy, gdy szczepieniu poddaje się osoba z przeciwskazaniami do użycia innych rodzajów szczepionek. Dwuskładnikowe szczepionki przeciw błonicy również dostępne są w wersjach dla dzieci i dorosłych.

Z tym że tutaj występuje podział na szczepionkę dla dzieci do lat siedmiu i na taką, która przeznaczona jest dla młodzieży i dorosłych.