Szczepionki przeciw Streptococcus pneumoniae

Zakażenia spowodowane przez Streptococcus pneumoniae zaliczają się do jednych z najbardziej zagrażających życiu człowieka. Do tego typu chorób należą m.in. posocznica, zapalenie płuc oraz zapaleni opon mózgowo-rdzeniowych. Patogen ten może odpowiadać także za rozwój zapalenia stawów i kości. Obecnie stosuje się kilka typów szczepionek, m.in. szczepionkę wielocukrową 23-walentną oraz skoniungowaną.

Tę pierwszą można podawać osobom, które ukończyły drugi rok życia. Według niektórych zaleceń szczepionka ta powinna być podawana osobom w wieku podeszłym, które przebywają w domach opieki. Z kolei szczepionka wielocukrowa skoniungowana zalecana jest dla niemowląt i małych dzieci. Skuteczność tych szczepionek oceniana jest na podstawie kilku parametrów. Jest to m.in. ochrona przed zachorowaniem. W obydwu przypadkach obserwuje się zadowalającą skuteczność.

To pozwala przypuszczać, że szczepienia przeciw Streptococcus penumoniae mogą skutecznie eliminować ryzyko zachorowania, co jest szczególnie istotne w określonych grupach wiekowych. Obydwie szczepionki mogą jednak powodować pewne skutki uboczne. W przypadku szczepionki wielocukrowej 23-walentnej obserwuje się np. miejscowy rumień, obrzęk oraz ból. Niekiedy pojawiają się także bóle mięśniowe. Niepożądane odczyny poszczepienne dla szczepionki wielocukrowej skoniungowanej pojawiają się zazwyczaj po kilkukrotnym podaniu dawki. Do głównych przeciwwskazań do szczepień zalicza się m.in.

ciąża oraz wysoka gorączka.