Szczepionki przeciwtężcowe w Polsce

Za objawy tężca odpowiedzialne są tzw. laseczki tężca, które wydzielają trujące substancje, wpływające negatywnie na układ nerwowy. Toksyna blokuje zakończenia nerwów, co wywołuje szereg groźnych dla zdrowia i życia skutków. Działanie laseczek tężcowych może prowadzić porażenia mięśni nadwrażliwości na bodźce a nawet do zgonu. Niestety tężcem można zarazić się stosunkowo łatwo, ponieważ występuje on powszechnie w środowisku naturalnym. Bakterie znajdują się w glebie, wodzie oraz kurzu, a zarodniki tężca charakteryzują się dużą odpornością na niesprzyjające warunki środowiskowe. Laseczki tężca dostają się do organizmu przez rany. Dotyczy to nie tylko dobrze widocznych, dużych ran ciętych albo szarpanych. Wystarczy niewielkie zadrapanie czy nacięcie naskórka. Właśnie z tego powodu, warto zadbać o to, by nawet niewielka rana nie pozostawała odkryta, np.

podczas porządków czy prac w ogrodzie. Oczywiście większa powierzchnia rany zdecydowanie zwiększa ryzyko przedostania się laseczek tężcowych do organizmu. W Polsce dostępne są różne typy szczepionek przeciwtężcowych. Pierwsze z nich to szczepionki jednoskładnikowe, stosowane u dzieci, które nie mogą przyjmować szczepień skojarzonych. Szczepionki monowalentne wykorzystuje się również u niektórych osób, które wcześniej były już szczepione przeciw tężcowi. Kolejny typ to szczepionka dwuskładnikowa. Ma ona zastosowanie u dzieci w wieku powyżej szczęściu lat, co do których istnieją wątpliwości odnośnie stosowania szczepionki przeciw krztuścowi. Jest to spowodowane tym, że ostatni tym szczepionki to szczepionka skojarzona, przeciwdziałająca właśnie krztuścowi. Szczepionka dwuskładnikowa może być też stosowana u starszych grup wiekowych. Pozostałe dwa typy to szczepionki skojarzone, stosowane u osób bez przeciwskazań do ich użycia.